تری پلی فسفات

سدیم تری پلی فسفات (STPP) ترکیبی جامد و پلیمری در دسته ترکیبات معدنی است و کاربرد گسترده ای در بسیاری از محصولات خانگی و صنعتی دارد اما می تواند به محیط زیست نیز آسیب برساند. این ترکیب یک نمک سفید رنگ است که به دو صورت بدون آب و شش آبه وجود دارد. این ترکیب مانند نمک های دیگر در آب محلول بوده و در الکل هایی مانند اتانول نامحلول است. نکته مهم اینکه این ترکیب به علت ساختار پلیمری که دارد نسبت به سایر فسفات ها بسیار پایدارتر است. این ترکیب می تواند رطوبت موجود در هوا را جذب کند و به همین دلیل برای نگهداری باید آن را گاززدایی کرد. این ماده قادر به واکنش با یون هایی مانند کلسیم، سرب و منیزیم در آب است و به صورت یک لایه نازک روی دیواره ها رسوب می کنند و در نتیجه مانع از خوردگی می شوند.

شرایط نگهداری از تری پلی فسفات
تری پلی فسفات جاذب رطوبت است و حتی می تواند رطوبت موجود در هوا را جذب کند. به همین سبب برای افزایش ماندگاری باید آن را گاززدایی کرد و درب آن را بطور کامل بست. همچنین در محیط خشک و دارای تهویه مناسب نگهداری شود.

نکات ایمنی در مورد تری پلی فسفات
در هنگام کار با تری پلی فسفات از روپوش، دستکش و عینک استفاده شود. بخارات این ترکیب سمی بوده و می تواند باعث مسمومیت شود. در صورتی که بخارات آن استنشاق گردید، به سرعت به هوای آزاد رفته و نفس عمیق کشیده تا علائم مسمومیت رفع شود. همچنین در صورت تماس با پوست و چشم منجر به ایجاد حساسیت و قرمزی می شود که برای رفع آن محل تماس را به مدت پانزده دقیقه باید با آب شستشو داد.
به طور کلی این ترکیب در دسته مواد ایمن قرار دارد اما استفاده بیش از حد آن منجر به ایجاد علائمی مانند استفراغ، سردرد، کاهش ادرار، نفخ و درد شکم، سرگیجه و ضربان قلب نامنظم می شود. این مواد به دلیل اینکه به راحتی جذب می شوند منجر به افزایش سطح فسفات بدن می شوند که این امر خطر ابتلا به بیماری ها قلبی و عروقی را افزایش می دهد.