هافسل الکترود مرجع

هافسل، شرکت و فروشگاه تکنوویرا اولین مرکز تخصصی فروش و طراحی سیستم ها و تجهیزات حفاظت کاتودی اعم از هافسل الکترود مرجع، باند باکس، هندی کپ،ترانس رکتیفایر، ..... 88450164-021 و 40330230-021 و 40330250-021 -09125487817
هافسل الکترود مرجع

روش غیرمخرب تست خوردگی فولاد در بتن نیازمند استفاده از سیستم نیم پیل و ولت متر با مقاومت ظاهری (امپدانس) بالا است. این سیستم قابلیت شناسایی جریان یون متحرک در بتن بین بخش های کاتدیک و آندیک را با اندازه گیری خطوط هم پتانسیل را دارا می باشد. بتن مانند یک الکترولیت عمل می کند و خطر خوردگی به اختلاف پتانسیل اندازه گیری شده بستگی دارد. تست پتانسیل خوردگی روشی ست برای شناسایی محل های فعال و محتمل برای خوردگی. توصیه می شود تست کربناتاسیون و یون محلول کلرید برای کسب نتایج دقیق تر انجام گیرد. برای اطلاع از استانداردها و دستورالعمل های مربوط به تست خوردگی فولاد یا نیم پیل می توانید به منبع زیر مراجعه نمایید:

ASTM C876-91: استاندارد تست پتانسیل خوردگی نیم پیل برای آرماتور بدون روکش در بتن

پتانسیل خوردگی فولاد در بتن مسلح را می توان با اندازه گیری اختلاف ولتاژ بین فولاد و یک الکترود مرجع در سطح بتن به دست آورد. اندازه گیری با روش نیم پیل روش ساده ایست که با کاربرد یک ولت متر با مقاومت بالا و یک الکترود مرجع استاندارد نظیر مس- سولفات مس صورت می گیرد. ولت متر فولاد را به الکترود مرجع به نحوی متصل می سازد که فولاد به قطب مثبت ولت متر وصل گردد. باید دقت کرد که اتصال بین الکترود مرجع و بتن برقرار گردد. این روش در سالهای اخیر توسعه یافته و وقتی خوردگی آرماتور محتمل باشد با موفقیت بطور گسترده بکار می‌رود و معمولاً شامل اندازه‌گیری پتانسیل فولاد آرماتور تعبیه شده نسبت به یک نیم پیل ( هافسل ) مرجع واقع در سطح بتن است. از پتانسیل اندازه گیری شده در روش نیم پیل می توان برای بررسی احتمال خوردگی فولاد در بتن مسلح استفاده نمود. با حرکت الکترود مرجع روی سطح بتن می توان منحنی های پتانسیل را رسم نمود و محل های احتمالی خوردگی فعال در سازه بتنی را معین کرد. این روش بخصوص برای برنامه ریزی تعمیر و یا پایش حفاظت کاتدیک روش مناسبی است.



تئوری، ابزار و روند کار نیم پیل ( هافسل )

روش نیم پیل بصورت گسترده در محل سازه بکار می رود و می تواند بسیار سریع و نسبتا کم هزینه نواحی را که نیاز به بررسی بیشتر و یا تعمیر دارد مشخص نماید. نتایج آزمایش می تواند تحت تاثیر عوامل زیر قرار بگیرد:

درجه رطوبت بتن: این اندازه گیری به میزان رطوبت بتن بسیار حساس است. پتانسیل منفی بیشتر در بتن هایی با درجه اشباع بالاتر بدست می آید. نتایج گمراه کننده ای درخصوص درصد احتمال خوردگی ممکن است در یک سازه و در بخش های یکسان که تحت شرایط خشک و یا مرطوب قرار می گیرد و اندازه گیری می شود حاصل شود.

میزان اکسیژن نزدیک آرماتور: فقدان اکسیژن نزدیک آرماتور منجر به ثبت اندازه گیری پتانسیل منفی بیش تر نسبت به نواحی هوادار می گردد. بایستی توجه داشت که فقدان اکسیژن معمولا به میزان قابل ملاحظه ای نرخ خوردگی را کاهش می دهد هرچند ممکن است پتانسیل منفی بیشتری را باعث گردد. بنابراین بایستی دقت نمود که در هنگام تعیین میزان احتمال خوردگی در سازه های بتن مسلح درجاییکه فقدان اکسیژن در نزدیکی آرماتور وجود دارد نظیر قسمت های مغروق یا زیر زمین سازه تحلیل دچار اشکال نگردد.

ریزترک ها: ریز ترک ها می توانند خوردگی موضعی ایجاد نمایند و مقاومت الکتریکی بتن را تغییر دهند و در اندازه گیری پتانسیل خوردگی تاثیر بگذارند.

جریانات پراکنده و غیر دائم: وجود جریانات پراکنده و غیر دائم بر اندازه گیری به روش نیم پیل تاثیر می گذارد.

به دلایل فوق ASTM C876 مشخص می نماید که این استاندارد در شرایط محیطی معینی نظیر زمانی که بتن خیلی خشک، کربناته شده، دارای یک پوشش سطحی و یا هنگامی که آرماتور دارای یک پوشش فلزی ست کاربردی ندارد. اگر چه روش نیم پیل روش مناسب و مورد توجهی است، لیکن نمی تواند بصورت کمی خوردگی را بیان کند.





معمولاً یک پیل ( هافسل ) سولفات مس / مس یا کلرید نقره / نقره است اما ترکیبات دیگری بکار می‌رود. انواع مختلف پیل (هافسل ) مقادیر مختلفی از پتانسیل سطح تولید کرده و اصلاح نتایج در یک پیل ( هافسل ) استاندارد مناسب ممکن است در هنگام تفسیر ضروری باشد. بتن مانند یک الکترولیت عمل می کند و منطقه آند خوردگی آرماتور فولادی در مجاورت نزدیک نقطه آزمون را می‌توان از نظر تجربی با اختلاف احتمالی اندازه گیری شده با ولت‌سنج دارای امپدانس بالا ارتباط داد.

جدا کردن پوشش بتن برای ایجاد تماس الکتریکی با آرماتور فولادی معمولاً ضروری است. این اتصال بسیار مهم است و