استایرن مونومر

استایرن مونومر
ستایرن، همچنین به عنوان ethenylbenzene، vinylbenzene و phenylethene شناخته می شود، یک ترکیب آلی با فرمول شیمیایی C۶H۵CH = CH۲ است. این مشتق از بنزن مایع روغنی بی رنگ است که به راحتی تبخیر شده و دارای بوی شیرین، اگر چه در غلظت بالا بوی لذت بخش کمتری دارد. استایرن ماده اولیه پلی استایرن و چند کوپلیمرهای است.
استایرن برای styrax balsam، رزین صمغ درختان Liquidambar از خانواده گیاه Hamamelidaceae نامیده می شود. استایرن به طور طبیعی در مقادیر کوچک در برخی از گیاهان و غذاهای (دارچین، دانه های قهوه، و بادام زمینی)وجود دارد، و نیز در قطران زغال سنگ یافت می شود. در قرن نوزدهم، استایرن به روش تقطیر از درخت گل حنا storax طبیعی جدا شد.
تولید استایرن های هیدروژن زدایی از اتیل بنزن در ۱۹۳۰s شروع شده است.

توصیف محصول:
استایرن منومر یک ترکیب اورگانیک با فرمول شیمیایی C8H8 می‌باشد. این محصول که بنزن مهم‌ترین ماده اولیه تولید آن است، مایعی روغنی و بی‌رنگ بوده که بویی شیرین داشته و به سادگی تبخیر می‌شود. استایرن در تولید بسیاری از پلیمرها استفاده می‌شود. استایرن به طور طبیعی در برخی گیاه‌ها و غذاها از جمله دارچین، قهوه و بادام زمینی و همچنین در قطران زغال‌سنگ یافت می‌شود. استایرن منومر به طور عمده از هیدروژن‌زدایی اتیل بنزن تولید می‌شود. استایرن منومر به علاوه از ترکیب تولوئن و متانول و همچنین ترکیب بنزن و اتان تولید می‌شود. حضور گروه وینیل در استایرن امکان تبدیل شدن این محصول به پلیمر را میسر می‌کند.
کاربرد محصول:
• تولید انواع پلیمرها – از استایرن منومر به عنوان خوراک برای تولید محصولاتی هم‌چون پلی‌استایرن، لاستیک مصنوعی (SBR)، آکریلونیتریل بوتادین استایرن(ABS)، استایرن اکریلونیتریل(SAN) استفاده می شود.
خطرات آتش سوزی و انفجار
مایعی است قابل اشتعال و بخار آن با هوا یک درهم قابل انفجار فرآوری می‌نماید. نزدیک اشتعال آن ۱/۱ و ۱/۶ درصد حجمی بخار استایرن در هوا بوده و نقطه اخگر زنی آن ۳۲ درجه سلیسیوس می‌باشد. با نگرش به سنگینتر بودن بخار آن از هوا، این گاز می‌تواند مسافت فراوانی را طی کند تا به یک منبع اخگر برسد و مایه برگشت اخگر گردد. برای خاموش کردن آن می‌توان از آب به گونه افشانه، CO۲، پودر شیمیایی یا کف بهره‌گیری نمود. باید نگریست که به هنگام حریق می‌شود پراکسیدهای آلی قابل انفجار پایه ریزی شوند. به هنگام عملیات اطفاء باید از عینکهای نگهبان و ماسک بهره‌گیری نمود.
خطرات بهداشتی
سبب تحریک سیستم تنفسی و چشم می‌گردد. اگر فرد به مدت بسیار در تماس با حجم قابل توجهی از استایرن قرار گیرد، می‌شود اثرات سیستماتیک در وی بروز نماید. T.L.V آن PPM ۱۰۰ بوده و بکارگیری عینک نگهبان و ماسک تنفسی رهنمود می‌شود.
استایرن در بطریهای شیشه‌ای، قوطی‌های ۱ تا ۵ گالنی، بشکه‌های فلزی ۵۵ گالنی و مخازن ویژه نگهداری و حمل می‌شود. اگر در انباشتگاه استایرن پلی مریزه شود، می‌شود انباشتگاه با انفجار شدید نابود شود بر همین اساس بیشتر به آن ماده‌ای موسوم به بازدارنده جهت جلوگیری از این عمل اضافه می‌کنند. اگر محلول استایرن برای بیش از ۳۰ روز نگهداری می‌شود، باید مقدار بازدارنده آن هر هفته آزمایش شود. ساختمان انبار استایرن باید دارای خصوصیات انبار مایعات قابل اشتعال باشد.