جوش شیرین

سدیم هیدروژن کربنات یا سدیم بی کربنات (Bicarbonate of Soda) معروف به جوش شیرین، بی بو و بی مزه است. جوش شیرین در آب دارای ویژگی آمفوتر است؛ یعنی می تواند در آب به عنوان اسید یا باز رفتار کند. رفتار اسیدی آن به سبب وجود هیدروژن در فرمول شیمیایی آن است که در صنایع مختلف به عنوان آزاد کننده کاربرد دارد. این ترکیب به صورت پودر سپید یا بلورین دیده می شود. این ترکیب جاذب رطوبت و بوگیر است. همچنین در آب بطور کامل انحلال پذیر است اما در استون و متانول به طور کامل حل نمی شود و در اتانول نیز نامحلول است.

نکات ایمنی در مورد جوش شیرین
خوردن جوش شیرین بدون ضرر است مگر اینکه به مقدار خیلی زیاد استفاده شود. بوییدن آن ممکن است سبب سوزش بینی یا گلو شود. در اثر تماس با پوست حساس، ممکن است باعث ایجاد خارش یا سوزش در پوست شود. همچنین این ترکیب در اثر تماس با چشم ممکن است سبب ایجاد سوزش و سرخی در چشم شود. استفاده از جوش شیرین در پخت انواع نان و شیرینی مضر است. افرادی که از ناراحتی معده رنج می برند، نباید از فراورده های تولیدی با جوش شیرین استفاده کنند. بطور مشخص نباید از نان های پخته شده توسط این ترکیب مصرف کنند؛ زیرا که برای هضم غذا مضر است.