رفع شوری آب مغناطیسی

تاثیر شوری خاک بر رشد

غلظت بالای نمک باعث ایجاد پتانسیل اسمزی بالای در محلول منطقه ریزوسفری گیاه می شود، بنابراین گیاه مجبور است از انرژی بیشتری برای جذب آب استفاده کند.
در شرایط شوری شدید گیاهان حتی در صورت اشباع شدن منطقه اطراف ریشه، قادر به جذب آب نیستند و پژمرده می شوند.
سمیت خاص برخی یون ها رخ می دهد(سدیم ، کلرید ، مقدار اضافی بور و …)

عدم تعادل در محتوای نمکی منجر به رقابت بین عناصر می شود. به این شرایط “آنتاگونیسم” گفته می شود، یعنی جذب بیش از حد یک یون جذب یون دیگر را محدود می کند. به عنوان مثال ، مصرف بیش از حد کلرید ، جذب نیترات را کاهش می دهد مصرف بیش از حد فسفر ، جذب منگنز را کاهش می دهد.
در مناطقی با شوری بالا سدیم جایگزین کلسیم و منیزیم جذب شده در سطح ذرات رس می شود و خاک تمایل به پراکندگی یا اصطلاحا دیسپرس شدن دارد و نفوذپذیری آن به طرز چشمگیری کاهش می یابد، بنابراین ظرفیت نفوذ آب نیز کاهش می یابد.

توصیه کودی
مطالعات نشان می دهد که 7.33 میلیون هکتار از اراضی زراعی ایران با این مشکل مواجه می باشد و گیاهان عناصر را از محیط طبیعی جذب می کنند. اغلب گیاهان گلیکوفیت (شیرین رست) بوده و در شرایط شوری کم تکامل یافته اند. از این رو سازوکارهای جذب، انتقال و استفاده گیاهان از عناصر غذایی معدنی در خاک های غیر شور توسعه یافته است.
وقتی شوری خاک آنقدر بالا باشد که عملکرد محصول را 50 درصد یا بیشتر کاهش دهد کودپاشی بازدهی کمی دارد. با توجه به ویژگی های مناطق شور (زیادی املاح محلول)، وجود مقادیر قابل توجه کلسیم، منیزیم، کلر و احتمالا بور که سبب کاهش رشد و عملکرد گیاهان می شود مصرف برخی عناصر غذایی به ویژه نیتروژن، پتاسیم و روی فراتر از نیاز باشد تا بتوان اثرات سوء برخی از کاتیون های مانند سدیم و آنیون نظیر کلر را در سلول های گیاه کاهش داد.
در این شرایط با افزایش مصرف K2SO4 می توان علاوه بر کمبود، اثرات مسمومیت شوری را کاهش و عملکرد را افزایش داد. مصرف این کود در این شرایط موجب کاهش اثرات سوء تجمع سدیم و کلر در برگهای گیاه می شود.
در این شرایط میزان نیاز گیاه به عناصر N، P، K و Zn با شورتر شدن خاک و آب آبیاری افزایش می یابد. به گونه ای که به ازای افزایش هر واحد مقدار 25کیلو اوره، 20 کیلو سولفات پتاسیم و 5 کیلو سولفات روی در هکتار به مقدار توصیه شده در این نانو کود