سیستم سختی گیر (Water Softener)

سیستم سختی گیر (Water Softener) شامل مخزن استوانه ای حاوی مواد سختی گیر(رزین های تبادل یونی) می باشد. این مواد یون های کلسیم و منیزیم را با سدیم جا به جا کرده و آب سخت را به آب نرم تبدیل می کند. در مصارف شرب اگر سختی آب بالاتر از حد مجاز یعنی ppm 500 باشد، بیماری هایی مانند سنگ کلیه را به دنبال دارد و در مصارف صنعتی باعث رسوب در مخازن و از بین بردن جداره لوله ها و اتصالات می شود.
 آب سخت اثر پاک کنندگی مواد شوینده را کاهش می دهد. آب با سختی بالا مشکلات زیادی را به دنبال دارد. سختی آب فاکتوری است که با آزمایش آب مشخص می شود.

انواع سختی گیر از نظر عملکرد
در طراحی و ساخت سختی گیر آب با توجه به فرآیند و شیوه ای که برای جدا کردن املاح و یون ها به کار برده میشود، نوع دستگاه تعیین می شود. هر یک از این دستگاه ها روش های مختلفی را برای حذف سختی آب به کار می برند. به عنوان مثال برخی برای حذف کلسیم و سدیم از مواد شیمیایی استفاده می کنند و برخی آنها را به املاح سدیم تبدیل می کنند.
روش های بدست آوردن آب نرم و حذف املاح موجود در آب با توجه به میزان املاح، نوع آنها و همچنین صنعتی که از آب نرم استفاده می کند متغییر می باشد. به طور کلی دستگاه های water Softener را می توان بر اساس نحوه کارکرد و عملکرد به چند گروه کلی تقسیم بندی نمود که عبارتند از:

سختی گیر رزینی
سختی گیر مغناطیسی
اسمز معکوس
الکترونیکی
فیلتر کربنی

سختی گیر رزینی
از روشهای متداول سختی زدایی استفاده از دستگاههای سختی گیر رزینی می باشد. دستگاه شامل یک استوانه فلزی است که در داخل آن ماده سختی زدا (رزین تبادل یونی) قرار گرفته است. رزین های مذکور می توانند یون سدیم را با یون کلسیم و منیزیم در آب مبادله نموده و جایگزین آنها نماید . راه اندازی ، بهره برداری و تجدید بار دستگاه می تواند به صورت دستی و نیمه اتوماتیک یا تمام اتوماتیکی انجام گیرد. دستگاه‌های سختی‌ گیر رزینی مورد استفاده در تصفیه آب، بیشتر به صورت استوانه فلزی هستند، که در داخل آن، ذرات رزین قرار می‌‌گیرند.

کاربرد رزین در تصفیه آب و حذف سختی آن در دو نوع اتوماتیک و نیمه اتوماتیک می باشد که هر یک دارای ویژگی های خاصی هستند.