تیشو فلوت AM+

وقتی از واژه Flotation استفاده می‌کنیم، منظور شناورسازی است. این شناورسازی یک مفهوم متداول در علم شیمی است. ابزاری که برای این شناورسازی استفاده می‌شود، نوعی ظرف است که به طور اختصاصی به این منظور طراحی شده و بکار گرفته می‌شود. این ظرف‌ها را اصطلاحاً “حمام” هم می‌نامند. مثلاً تیشو فلوت که در این بحث در مورد آن صحبت می‌شود، حمام‌هایی هستند که برای جلوگیری از چین‌وچروک و اعوجاج در حین آماده‌سازی مقاطع بافتی که در پارافین، نشانده شده‌اند. در این پروسه‌ها در برخی موارد از واژه embedded استفاده می‌شود. در واقع این مفهوم تعریف متفاوتی دارد. در شیمی و علوم آزمایشگاهی استفاده گسترده‌ای از این مفهوم می‌شود.
کاربردهای حمام شناور
حفظ میزان دما و حالت انعطاف در پارافین بستر.
شناور نمودن لایه‌های نشانده شده در پارافین.
ایجاد یک حالت کشش ملایم در اسلایس‌های تهیه شده از بافت‌ها.
ازبین‌بردن چین‌وچروک‌ها قبل از قراردادن اسلایس‌ها روی لام‌ها.
به‌کارگیری حمام شناور یا حمام آب، مرحله میانی بین تهیه برش‌های بافت نشانده شده در پارافین و تثبیت آنها بر روی اسلایدها است. نمی‌توان نوارهای پارافینی را روی اسلایدها چسباند! ضمن اینکه حمام آب گرم، به بافت اجازه می‌دهد قبل از تثبیت روی یک اسلاید شیشه‌ای، به‌قدر لازم منعطف و صاف شود. همچنین گرما باعث چسبیدن پارافین به لام‌های شیشه‌ای می‌شود.

نقطه ذوب پارافین در حالت‌های مختلف متفاوت است؛ مثلاً پارافین گرانول شده بین 56 الی 58 درجه سانتیگراد است که آن را برای استفاده در پاتولوژی کاملاً مناسب می‌کند. حمام‌های شناور با آب مقطر پر می‌شوند، معمولاً در دمای 40 تا 50 درجه سانتی‌گراد (دمای 5 تا 10 درجه سانتی‌گراد زیر نقطه ذوب پارافین) گرم می‌شوند و تلاش می‌شود دمای آب در همین محدوده حفظ شود. این محدوده دمایی بهینه برای انواع مختلف پارافین است. پارافین سخت برای شل شدن به دمای آب بالاتری نیاز دارد، در حالی که پارافین‌های نرم‌تر از دمای پایین‌تر آب سود می‌برند زیرا ممکن است در دماهای بالاتر تجزیه شوند.