پرمنگنات سدیم

پرمنگنات سدیم (Sodium permanganate) یک ترکیب شیمیایی با نقطه ذوب کم است که بطور عمده به صورت مونوهیدرات در دسترس می باشد. این ترکیب دارای خواص مشابهی با پرمنگنات پتاسیم است اما با این وجود پرمنگنات سدیم حدود 15 برابر در آب انحلال پذیری بیشتری دارد. علی رغم ویژگی به نسبت مشابه اما پرمنگنات پتاسیم بیشتر استفاده می شود؛ زیرا که هزینه های تولید آن به نسبت کمتر است. همانطورک ه مطرح شد، پرمنگنات سدیم به راحتی در آب حل می شود و می تواند محلولهایی به رنگ بنفش را ایجاد کند. همچنین تبخیر آن باعث ایجاد بلورهای منشوری به رنگ بنفش و سیاه روشن از مایع منوهیدرات آن می شود.

پرمنگنات سدیم ترکیبی قابل احتراق نیست اما این توانایی را دارد که سبب تسریع در احتراق مواد قابل اشتعال گردد. همچنین ممکن است در تماس با مواد قابل احتراق مایع به صورت خود به خودی شعله ور شود. بعلاوه تماس آن با سولفوریک اسید نیز می تواند باعث آتش سوزی یا حتی بروز انفجار شود. هنگامی که پرمنگناتها با دی سولفید کربن، دی اتیل اتر، الکل اتیل، نفت یا مواد آلی تماس پیدا کنند، انفجار می تواند رخ دهد. این مواد هنگام آتش، سرعت سوختن را تسریع می کنند که این ویژگی باعث می شود تا در اثر گرما یا آلودگی منفجر شود. در صورت سرد نبودن، اسید استیک یا انیدرید استیک نیز می تواند با پرمنگناتها منفجر شود. بر همین اساس و به سبب محدودیتهای کاربرد آن، کارآیی کمتری نسبت به پرمنگنات پتاسیم دارد.

نکات ایمنی در مورد پرمنگنات سدیم
پرمنگنات سدیم یک ترکیب با قابلیت اکسیدکنندگی قوی است که در صورت بکارگیری غلط میتواند به شدت آسیب زا باشد. این ترکیب به بافت چشم آسیب می زند و باعث سوختگی می شود. در صورت استنشاق، ممکن است به دستگاه تنفسی آسیب برساند. در اثر تماس با پوست می تواند تحریک کننده باشد و لکه های بنفش روی آن باقی بماند. اگر این ترکیب با پوست تماس پیدا کند، باید در حالی که لباسها و کفشهای آلوده از بین می روند، حداقل 15 دقیقه با آب فراوان شستشو داد. در صورت بلع، نباید استفراغ ایجاد شود. لباسهای تنگ مانند یقه، کمربند یا کراوات باید شل شوند. اگر قربانی نفس نمی کشد، باید احیای دهان به دهان انجام شود. در صورت استنشاق، باید فرد را از محل قرار خارج و به مکان خنک منتقل کرد. همچنین در صورتی که تنفس دشوار است، باید به فرد اکسیژن داد.