اتیل گلایکول

اتیل گلایکول (Ethylene glycol) حلال آلی است که در طرفین ساختار مولکولی آن گروه های هیدروکسیل قرار دارد و به همین خاطر، دارای خاصیت الکلی می باشد و به عنوان ساده ترین دی الکل شناخته می شود. این حلال شیمیایی مایعی غلیظ با ظاهری بی رنگی، بی بو، با مزه شیرین و چسبناک است. همچنین بسیار سمی بوده و بسیار اندک فرار است. این ترکیب آلی، آب را در شبکه خود جذب می کند. این ماده در بزاق و ادرار موجودات زنده نیز دیده شده است.

بر اساس شواهد، شیمیدان فرانسوی، آدولف وورتز برای اولین بار در سال ۱۸۵۶ اتیل گلایکول را تولید کرد. وی ابتدا اتیل یدید را با استات نقره واکنش داد و سپس اتیل دی اکسات حاصل را با هیدروکسید پتاسیم هیدرولیز کرد. وورتز ترکیب جدید خود را که با داشتن دو گروه هیدروکسیل حدواسط میان اتیل الکل با یک گروه هیدروکسیل و گلیسیرین با سه گروه هیدروکسیل مشاهده کرد، این ماده را گلایکول نامید. از انواع اتیل گلایکول ها می توان به مونو اتیل گلایکول، دی اتیل گلایکول و تری اتیل گلایکول اشاره کرد.

شرایط نگهداری و مراقبتی در برابر اتیل گلایکول
ماندگاری اتیل گلایکول در هوا به مدت ده روز و در خاک به مدت چند هفته است و بعد تجزیه می گردد. این ترکیب شیمیایی به سبب داشتن مزه شیرین و تمایل به مصرف آن در کودکان و حیوانات خطرناک است. اتیل گلایکول در صورت مصرف به اسید گلیکولیک تبدیل می شود . در نهایت تبدیل به اگزالیک اسید شده که می تواند به سیستم عصبی مرکزی، قلب، ریه و کلیه آسیب برساند. در حین کار با این ماده از عینک استفاده کنید تا از تماس آن با چشم ها که می تواند التهاب و تحریک و ورم پلک ها را سبب شود، جلوگیری به عمل آورید. همچنین به دلیل جذب پوستی این ماده، از دستکش، لباس و کفش مقاوم استفاده کنید.